Pages

dilluns, 30 de març del 2020

#EspaicoronaVIDA.

www.rezaconnosotros.org | Imagenes de velas encendidas, Luz en la ...

A l'igual que als deixebles, els va sorprendre una tempesta inesperada i furiosa. També nosaltres ens hem adonat que estàvem en la mateixa barca, tots fràgils i desorientats; però, a el mateix temps, importants i necessaris, tots cridats a remar junts. [...]
'Ens trobam espantats i perduts' però en aquesta barca - recorda - 'estam tots', no podem seguir cadascun pel nostre compte, sinó només junts.
Papa Francesc
Des dels Gabinets de Pastoral i Pedagògic volem posar a disposició de tota la comunitat educativa dels nostres centres, i a tothom en general, aquest espai de reflexió, pregària, silenci, presència... AMOR.

Deixa aquí (com a comentari) una paraula, una frase, un pensament, una pregària, un record, reflexió... el que et digui el COR en aquests moments que necessitam convertir la paraula VIRUS en VIDA. 

Moltes gràcies!

126 comentaris:

  1. "L'amor és pacient ... L'amor tot ho excusa, tot ho creu, tot ho espera, tot ho suporta ..." (1 Corintis 13, 4.7) ens està obrint les portes de la nostra vida a l'alè vital de Déu: la fe, l'esperança i l'amor són tres condicions imprescindible per anar al ritme de Déu no al nostre ... Molta força per a tots.

    ResponElimina
  2. Que aquesta situacio serveixi per a fer un resset dels valors que la gent posa per sobre d'altres. Que comencin de nou a viure.

    ResponElimina
  3. El virus no ha trobat fronteres per expandir-se. Que el bé de la humanitat i l'amor tampoc ho facin.

    ResponElimina
  4. Que l'amor, la col·laboració i l'esperança es propaguin entre nosaltres a la velocitat del COVID-19.

    ResponElimina
  5. La por, la inseguretat, la vulnerabilitat s'ha fet omnipresents aquests dies. El Convid.19 ens ha posat en un escenari nou , sense precedents.
    Déu dona'ns coratge per superar aquesta embranzida i llum per afrontar aquest canvi humà que comença.

    ResponElimina
  6. I de sobte el món s’ha aturat... impressionant sentir el silenci dels carrers o el cant dels ocells. Es bon moment per pensar què és de la meva vida o cap a on vaig.
    És bon moment per entendre l’autèntic valor de les coses
    És bon moment per pregar!



    ResponElimina
  7. Que el silenci ens ajudi a escoltar-nos per dintre i per a adonar-nos que l'educació no és preparar als alumnes per al treball, sinó per a la vida!
    Fugim de l'autocelebració i celebrem el benestar de l'altre com si fos el propi. Força i coratge per a tots!

    ResponElimina
  8. Santa Tereseta sap que Déu ens estima amb un cor misericordiós i viu encisada per aquesta realitat que la mou a donar una resposta delerosa, totalitzadora, plenament confiada, d'amor a Jesús (en qui ella veu Déu)

    ResponElimina
  9. De tot es fa un aprenentatge i crec que aquesta situació ens ha fet unir-nos inclús amb persones que no coneixem: pares de l'escola dels nostres fills, veïnats que surten a les 20h a aplaudir, companys de feina...
    Hem de conservar i cuidar el pensament positiu per superar els moments difícils de no respirar l'aire pur, veure el sol, el mar, les muntanyes.

    Ara no és el moment però segur que arribarà i ho gaudirem. UN DIA MÉS, UN DIA MENYS.

    ResponElimina
  10. FE EN L’AMOR
    Puc veure el dolor d’un altre
    I no estar també afligit?
    Puc veure la ‘ena d’un altre
    i no cercar-li consol?

    Puc veure una llàgrima que cau
    i no compartir el dolor?
    pot un pare veure el seu infant
    plorar, i no omplir-se de dolor?

    Pot una mare seure i sentir
    un lament d’infant, un temor d’infant?
    No, no! No pot esser!
    No pot esser mai!

    I pot el qui somriu a tot
    sentir el dolor de l’ocellet,
    sentir la pena i l'angoixa dels seus petits,
    sentir les penes que sofreixen els infants?

    I no seure prop del niu
    vessant pietat en llurs pits
    i no seure prop del bressol,
    i plorar sobre les llàgrimes de l’infant;

    i no seure nit i dia,
    eixugant les nostres llàgrimes?
    Oh, no! No pot esser!
    No pot esser mai!

    Ens dóna a tots la seva joia;
    es torna com un infant;
    es torna compassiu;
    també sent el dolor.

    Pensa que no pots fer un alé
    si el qui t’ha fet no és amb tu;
    pensa que no pots vessar una llàgrima
    si el que t’ha fet no és a prop.

    Oh, ens dóna al seva joia
    que pot destruir el nostre dolor;
    fins que les nostres penes s’hagin esvaït
    seurà amb nosaltres i plorarà.


    William Blake. 1757-1827

    ResponElimina
  11. Mantinguem viva la flama de l'esperança en aquests moments de foscor perquè aviat sigui tot llum i l'amor regni per damunt de tot.

    ResponElimina
  12. Obrir el cor significa aturar l'esforç de tancar-lo.
    Estimar de debò, la més gran revolució!

    Tot anirà bé.

    ResponElimina
  13. DUELE.DUELE UN MONTÓN. PERO VA A PASAR, Y CUANDO SANE,MÁS FUERTE VAS A BRILLAR,MÁS ALTO VAS A VOLAR,MÁS LIBRE VAS A SOÑAR.Y VAS A ENTENDER,QUE ALGUNAS HISTORIAS TERMINAN, PARA QUE OTRAS MEJORES PUEDAN EMPEZAR.

    EL PRINCIPITO.

    ResponElimina
  14. Com diu la Bíblia, "hi ha un temps per a cada cosa" Cohèlet 3.
    Tot té el seu moment,
    sota el cel hi ha un temps per a cada cosa.
    Hi ha un temps d’infantar i un temps de morir,
    un temps de plantar i un temps de collir.
    Un temps de matar i un temps de guarir,
    un temps d’enrunar i un temps de construir.
    Un temps de plorar i un temps de riure,
    un temps de plànyer-se i un temps de dansar.
    Un temps de tirar pedres i un temps d’aplegar-ne,
    un temps d’abraçar i un temps d’estar-se’n.
    Un temps de cercar i un temps de perdre,
    un temps de guardar i un temps de llençar.
    Un temps d’esquinçar i un temps de cosir,
    un temps de callar i un temps de parlar.
    Hi ha un temps d’estimar i un temps d’odiar,
    hi ha un temps de guerra i un temps de pau.

    Potser ara hi ha un temps de incertesa, de por, de malaltia i de patiment...però també podem aprofitar aquest temps per aprofundir en els nostres valors i creences, per a que un cop hagi passat aquest temps tornem a la vida d'una forma nova i autèntica. Que el Senyor ens ajudi!

    ResponElimina
  15. Després d´escoltar les paraules del Sant Pare aquest diumenge pens que ens hem de valorar el sacrifici de Jesús que va donar la vida per nosaltres transmitint un missatge molt important a cadascú de nosaltres "T´estim".

    El seu sacrifici és un exemple clar de l´amor que ell ens mostrà i com ha de ser la nostra actitud vers les famílies dels nostres centres, els notres nins i entre nosaltres mateixos dins dels diocesans. Necessitam una actitud de servilisme, humiltat i estima. On l´estima de Déu Pare i sacrifici de Jesucrist per nosaltres ens ajudi a créixer i tots poguem ser "testimoni viu".

    Avui més que mai hem de ser capaços de valorar aquelles petites coses que són el bessó de la vida. Hem de ser capaços d´estimar com ells ens va estimar i perdonar.

    Aquesst testimoni de vida actiu ens donarà forces per continuar. Preguem per les persones que han caigut malaltes, per aquelles que necessiten conhort. Estiguem al seu costat i acceptem amb actitud de servilisme aquest moment que ens ha tocat viure. Un servilisme que ens ajudi a ser millorar i a prendre conciència del que aquests moments ens poden mostrar.

    Senyor et deman-ho que venguis a nosaltres i ens aportis llum. Deú meu de la mateixa manera que no fores abandonat a la creu pel teu Pare ara nosaltres tampoc ho estam.

    Marga Torres.

    ResponElimina
  16. Quines paradoxes, ara que els humans ens quedam tancats, podem veure la bellesa de la naturalesa, com llueix i s'escampa lliurament pel món. Tant de bo que aprenguem a viure, sense confinar a la resta dels éssers vius, respectant la Creació que amb tant d'amor va fer El Pare.

    ResponElimina
  17. En aquests moments d'incertesa, dificultats i patiment, no oblidem que "mai una nit ha vençut a l'alba, i mai un problema ha vençut l'esperança" (B. Williams). Així doncs, "mantinguem indefectible l'esperança que professem [...] [i] vetllem els uns pels altres per animar-nos a l'amor fratern i a les bones obres" (He 10, 23-24). Força!

    ResponElimina
  18. Tant de bo, quan comencem a sortir de nou, ho facem com un naixement a la segona oportunitat de fer el que no havies fet, i de no fer el que havies fet malament i que el silenci l'ha fet resonar a la consciència; d'escoltar al que ara ha pogut parlar de nou, la natura; de valorar el que és al nostre costat i que obviem la seva presència;...en definitiva...de ser i d'estar en la gran immensitat que signifiquen aquests verbs, però no en la paradoxa implícita i inconscient en la que ho fem i que referia Santa Teresa de Jesús al seu "vivo sin vivir en mi...".
    Tornarem a néixer: aprofitem-ho. Sigues el que vols ser, no el que la vida et diu que siguis; i quan estiguis, fes-ho plenament, íntegrament. Llavors seras tú de veritat.

    ResponElimina
  19. Espero que d'aquesta situació sortiguem més humans,amb més cor i deixar de banda els judicis de valors, ser capaços més que mai de posar-nos en la aituació de l'altre. Més que mai cobra sentit i valor el lema que tenim aquest any: la mirada a l'altre. Força i ànims!

    ResponElimina
  20. ¡No tengáis miedo! No estáis solos.
    Es tiempo de optar por nuevas formas de afrontar la realidad, desde la sencillez y la grandeza de aquel que se ha decidido por la fraternidad sin límites y el amor incondicional.
    1 Cor 12, 4-11
    Hch 2, 1-11
    Hch 2, 42-47

    ResponElimina
  21. "Només s'hi veu bé amb el cor. L'essencial és invisible als ulls"
    El Petit Príncep
    Ben segur que aquesta situació tan difícil , almanco per uns moments, ens ha permès obrir els nostres cors i veure-hi a través d'ells, tant de bò n'hagi estat un aprenentatge i a partir d'ara hi sapiguem mirar, veure i reaccionar.

    ResponElimina
  22. Pilar, col.legi Sant Antoni Abat5 de maig del 2020, a les 12:10

    Mirar atrás, contemplar lo vivido ... solo ha de servir para seguir caminando.
    Si mirar atrás nos convierte en sal y nos inmoviliza, no podremos ver lo nuevo, lo bueno que está por venir.

    ResponElimina
  23. En mi opinión, toda esta situación ha sido por nuestra culpa, durante años hemos contaminado, ensuciado, destrozado calles, ciudades, países, el planeta en general, nos estamos dando cuenta de las cosas tarde, cuando hemos sufrido, unos más que otros, cuando hemos visto que no nos dejan salir de nuestras casas, pero aun así hay gente que sale porque le da igual la vida de los demás, esas personas que no tienen respeto en las familias que ve a sus familiares o amigos morir, no tienen fe...
    Espero que cuando esto acabe, la gente recapacite y se de cuenta de los errores, que en vez de malgastar millones de euros en equipos de futbol o cosas así, se lo gasten en cosas que hacen falta, en bienes para todos y cuide de nuestro planeta, porque gracias a él tenemos vida, nos da la oportunidad de hacer miles de cosas, pero la más importante es respirar, yo me incluyo, siempre he ido con cuidado de no tirar basura al suelo pero ahora, eso no basta...
    Hagamos que en el futuro puedan seguir disfrutando de la vida, y que esta situación no vuelva a pasar.
    ¡VOLVEREMOS MÁS FUERTES Y MEJORES QUE NUNCA!
    Nicole García, colegio Sant Pere

    ResponElimina
  24. Amb aquesta situació hem tingut temps per trobar-nos a nosaltres mateixos com per dins com per fora,nos hem apropat més als que sempre están per nosaltres que es la familia i no ens adonam.I gracies a aquesta situació saps qui es preocupa per tu i qui t,estima més.
    Naiara Manzanares,Col.legi Sant Pere:)

    ResponElimina
  25. Esta curentena la estoy pasando practicamente solo, metido en mi habitación y me esta haciendo mas mal del que pensaba, al principio pensaba que serian dos semanas en las que viviria una experiencia que me serviria para conocerme mas a mi mismo y despues volver a quedar con mis amigos ir a clase continuar con eldeporte que practico, en fin, las cosas que me llenan, la cosa es que no estoy en un buen momento interiormente, no se si será por estar tanto encerrado o porque tengo mas tiempo de no pensar en el resto de preocupaciones que pudiera tener en la normalidad.
    Hay muchas personas que ahora se dan cuenta de lo que vale el tiempo y lo bonito que es pasar tiempo con los que quieres, se dan que la mejor parte de la vida no es conseguir una meta, sino que es el recorrido y las experiencias que vives hasta llegar hasta ella, se podria decir que todo es mas hermoso cuando se demora, pero quien creeis que sufre mas, ¿el que no valorava el tiempo o el que lo valorava y se lo arrebatan?

    Adrián Oliver, Colegio Sant Pere

    ResponElimina
  26. Esta situación tan difícil nos a echo abrir los ojos y valorar la vida, valorar a cada persona, cada lugar, cada detalle...Hemos dejado perder muchas cosas que ahora valoramos y esto nos servirá para seguir viviendo nuestra vida sin desperdiciar nada.
    Aida M. Cerdà, Colegio Sant Pere.

    ResponElimina
  27. Con todo esto nos hemos dado cuenta de la falta que nos hacemos y hay que seguir luchando porque ya queda poco.
    Hay que saber valorar más las cosas...
    Juntos somos uno, ánimo!!!
    Lydia Sastre, Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  28. En estos dias de confinamiento, hemos aprendido a valorar mucho mas a las personas que de verdad queremos. “No pienso en toda la desgracia, sino en toda la belleza que aún permanece.”
    Irene Maestro, Colegio Sant Pere

    ResponElimina
  29. En esta situcicion nos hemos dado cuenta que con paciencia todo se puede.
    Y que todos unidos conseguimos lo que nos proponemos.

    EVA MACÍAS, COLEGIO SANT PERE.

    ResponElimina
  30. Con esta situación me he dado cuenta de que al principio no se pensaba que pudiese ocurrir todo lo que ha pasado, pero ahora después de bastante tiempo, me he dado cuenta de que gracias a esta situación todas las personas aunque sea muy poco, hemos ayudado a otros además, de apreciar a nuestros seres queridos y todo lo que tenemos.

    ResponElimina
  31. Esta situación me esta dando mucho tiempo a reflexionar, me siento distinta. Siempre he sido materialista y me ha importado mucho la opinión de los demás. En estos momentos valoro demasiado poder salir a caminar y las pequeñas cosas como sentarme, quitarme los zapatos y que me de el aire en el balcón mientras disfruto de esa pieza de fruta que me llena de dulzor. Por otro lado me siento muy angustiada, deseaba aprovechar esta situación ya que como adolescente que soy, estoy sumergida en las redes sociales, tengo muchas ganas de estar con mi madre, ver una película, hablar de lo que sea... Pero ella trabaja y no estoy todo el tiempo que me gustaría con ella. Echo de menos a mis amigos que puedo contar con los dedos de una mano, los reales. Esta situación hace que me pase viendo horas el móvil y me siento demasiado apresionada en mi mente. Soy una adolescente que ama estar en casa y estar sola, pero el exceso me provoca mucha ansiedad. Espero que esto acabe pronto.

    Isabel Calvo, Colegio Sant Pere.

    ResponElimina
  32. Todo lo que esta pasando es una situación rara ya que nunca hemos pasado por esto,pero aun así creo que todos lo estamos llevando lo mejor posible y estamos haciendo las cosas bien. Una de las cosas que me he dado cuenta esque antes no valorabamos mucho lo que teniamos por ejemplo el salir a caminar, el poder estar con tu familia, el poder hacer cenas o comidas con gente importante y ahora al estar "encerrados" echamos de menos todas esas cosas, yo creo que esta pandemia nos ha enseñado muchísimas cosas buenas y que con calma todo se puede
    Judith Moreno Colegio Sant Pere

    ResponElimina
  33. Esta situación nos hace aprender a valorar mucho más a los objetos y sobretodo a las personas. También al estar tanto tiempo encerrados nos hemos podido conocer a nosotros mismos. Después de esta situación seremos más humanos y estaremos más unidos.
    Silvia Jerez, Colegio San Pedro.

    ResponElimina
  34. En mi opinión creo que nos costó darnos cuenta de la gravedad del problema, pero supimos reaccionar a tiempo y debemos estar muy orgullosos de eso además de que supimos como actuar. La gente está actuando con cabeza y cada uno haciéndolo de la manera correcta está ayudando a solucionar el problema. Uno de mis deseos con todo lo sucedido es que cuando esto acabe y ya no haya peligro la gente se olvide y actúe como siempre ha hacho, no cuidando el medio ambiente, malgastando... A partir de este momento todos debemos recapacitar y darnos cuenta de lo que el planeta nos ofrece y saberlo utilizar con cabeza. En estas circunstancias la verdad es que me he dado cuenta de lo que queremos a nuestros familiares y del poco tiempo que pasamos con ello. Espero que todo el mundo esté bien.
    Marina Tur Tomás, Colegio San Pedro

    ResponElimina
  35. Espero que esta situación salgamos más humanos, con más corazón y dejar de lado los juicios de valores, ser capaces más que nunca de ponernos en la situación del otro. Más que nunca cobra sentido y valor el lema que tenemos este año: la mirada al otro. Fuerza y ​​ánimo!
    Raúl Quesada , Colegio San Pedro

    ResponElimina
  36. El coronavirus ens ha fet estar en una situació extranya per a nosaltres, una situació en la que hem de conviure treballant i estant tots units vencer les adversitats que ens està creant. Per això are més que mai l'amistat i l'amor són més sincers i purs del que ho han estat i em conmou el que ha arribat a fer la gent per els més necessitats. Us donc una abraçada a tots per què sapigueu que no estau sols i que sempre tendreu a algú que us ajudarà a afrontar el problemes del Covid-19. Una forta abraçada i anim que això acabarà d'aquí poc!
    Marc soler, Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  37. Com bé va dir Gandhi "La força no ve de la capacitat física sinó d'una voluntat indomable". En aquests mesos tots nosaltres hem demostrat la gran força que tenim cada un de nosaltres. En una situació tan insòlita hem crescut com a persones i hem de seguir treballant per millorar. Ens fixem en petits detalls i recordem totes les persones que desgraciadament ens han deixat en el camí. Tota aquesta experiència ens ha canviat i ens canviarà però sempre a millor. Un petit detall és donar gràcies i valorar els moments que podem pasar amb les persones que més estimam. Ànim que tot acabarà i veure'm per fi aquella llum que tant esperam.

    ResponElimina
  38. Avui dia veim aquest virus com el pitjor que ens podria haver passat i és veritat, és molt dolent, i no cal explicar el dolent que és, això ja ho fan les notícies. Però hauríem de aturar-mos a pensar que també pot ser una grandíssima oportunitat per fer allò que mai havies tingut temps de fer, estar més temps amb els teus pares i germans, reprendre aquell projecte que vas deixar a mitges i sobretot desconnectar. Desconnectar d'aquest món monòton i de consum que de vegades ens fa oblidar lo verdaderament important, les persones.

    David Leon , Col.legi Sant Pere

    ResponElimina
  39. A les notícies sempre veim desgràcies i situacions molt complicades d’altres països que afecten a molta gent però no volem obrir els ulls, en aquest cas, aquesta desgràcia ens ha tocat a tots i a totes i no pensavem que mai ens podria arribar a passar, com si fossim immunes. Quan estas visquent tots aquells contagis i totes aquelles morts que no pots frenar, et dones compte de que tot el que veies per les notícies i no t’afectava o totes aquelles guerres o nins i nines sense sostre, obris els ulls i et posses a la pell dels demés i et fa veure lo egoïstes que som els humans quan només miram per nosaltres mateixos. Ara tots i totes lluitam per aturar aquest virus però en altres situacions tancam els ulls i passam. A jo m’ha fet veure que hem de valorar molt més totes aquells moments que no consideram importants però en vere, són la vida, sortirem més forts i més junts, o això esper .
    Llucia Guevara, Col.legi Sant Pere

    ResponElimina
  40. Nos duele la situación que estamos viviendo porque jamás la esperábamos. Toca el momento de ser solidarios, dejar las diferencias y ayudarnos como hermanos. Hay miedo,incertidumbre y tristeza y ahora más que nunca, tenemos que tener fé. No pierdas la confianza porque todo mejorará. Llegará el momento en el que podamos abrazar a nuestro amigos, poder ir al cine una tarde, pasar una noche en la playa con los más allegados. Llegará el momento en el que podremos estar todos juntos, disfrutando como nunca lo hemos hecho antes. Ahora valoraremos más los momentos. Valoraremos el poder pasar una tarde en el parque lo que antes hubiera sido insignificante. Disfrutaremos cada minuto al lado de las personas que queremos porque no sabemos cuando será la ultima vez que las veamos. Hasta que llegue el momento en el que hayamos vencido al virus, toca colaborar. Si tu te proteges me proteges a mi, proteges a tu familia... Nos protegemos todos. Seamos empáticos y solidarios porque este virus ya se ha llevado a muchísima gente por desgracia. Recuerda, NO PIERDAS LA FÉ, es lo último que se pierde❤.

    Selena Sánchez Salamanca

    Colegi Sant Pere💫

    ResponElimina
  41. Quan puguem sortir valorarem el que és la llibertat d'anar pels carrers sense mirar l'hora, d'anar amb els teus familiars o amics sense preocupar-te de la distància, d'abraçar a qui més vols, d'anar a menjar a qualsevol lloc, d'anar a la platja a gaudir de la mar i de fer les coses que et facin feliç.

    Marcos Rodríguez García, Col.legi Sant Pere

    ResponElimina
  42. Crec que de tot el dolent, cal pensar el positiu d'això, o al menys és el que penso jo. Aquest tancament ha fet que les persones tinguin més comunicació entre elles, a més d'agrair a aquestes persones que fan el bé arriscant la seva vida, com són els metges, infermers, dependents ... i agraint totes les nits amb un aplaudiment, que és el mínim que es mereixen.
    Andrea Contreras-Ordoñez
    Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  43. Lo que estamos pasando es muy difícil,pero ya casi termina esto,esto nos ha servido para reflexionar y darnos cuenta de lo que tenemos y lo que no.
    Ainhoa Jiménez Hernández
    Colegi sant pere

    ResponElimina
  44. Esto ha sido una lección de vida/aprendizaje muy importante,cuando termine el fin de la deseada pandemia,tenemos que empezar a valorar lo que antes no lo valorabamos tanto,abrir los ojos y disfrutar del camino de nuestras vidas,acompañados de todos los demás.
    Un abrazo a todos.
    MANEL VIDAL
    4C
    COLEGI SANT PERE

    ResponElimina
  45. Son momentos complicados para todos , difíciles los cuales estasmos llevando con un una sonrisa ,pero estamos mas cerca de los nuestros que nunca aunque si poder tocarnos, haciendo videollamadas, challeges y descubriendo cosas nuevas de nosotros. Apesar de ser un momento complicada cuándo acabe la pandemia aprenderemos que hay que valorar mas a lo nuestro y pasar mas tiempo con ellos y como cualquier momento difícil aprenderemos de el y llevaremos una nueva forma de vida.
    Un abrazo para todos espero veros pronto.
    Aroa Escribano Morey
    4c
    COLEGI SANT PERE

    ResponElimina
  46. Durant tot aquest temps que hem passat a casa ens hem adonat de tot el que tenim i a apreciar molt més tot el que ens envolta, l'emoció de sortir cada dia a les finestres, terrasses, balconades era una cosa extraordinària, veure com tothom s'unia en un aplaudiment que tan sols durava uns minuts, però eren uns minuts especials, veies com d'alguna manera estàvem units per la mateixa causa i era en aquest punt, quan ens adonàvem que quan tots unim les nostres forces i lluitam conjuntament, podem vèncer qualsevol amenaça per molt dur que sigui el camí.
    I com diu Bill Bailey: "A la unitat, existeix la força; podem moure muntanyes quan estem units".

    Pau Vallespir
    4tC
    Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  47. Estos dos meses nos han servido para reflexionar con nosotros mismos y para darnos cuenta de que las cosas ya no van a ser las mismas, que por errores cometidos las cosas se han puesto mal. También he aprendido a valorar el tiempo con mis familiares, a pasar más tiempo con las personas que me importan. Creo que en todo este tiempo nos hemos dado cuenta de que tenemos que estar preparados para todo, que un día lo tenemos todo y al otro ya no nos queda nada.

    Maribel Torres, 4tC, Col•legi Sant Pere

    ResponElimina
  48. en estos dias de confinamientos hemos aprendido ha valorar las cosas que antes no valorabamos siempre nos quejabamos de las cosas y habia familias que estaban en situaciones peores.tenemos que dar gracias a dios que tenemos una buena salud y a nuestros seres queridos que nos quiere

    ResponElimina
  49. Estos días han sido muy duros para todas y todos, pero ya falta menos. Espero que en vez de separarnos más, nos haya juntado más y así aprendido a valorar otras cosas que creiamos que no tenian valor.
    Iván Álvarez Piñeiro/ Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  50. Creo que este confinamiento nos a ayudado a que valoremos mas las cosas a las que no le dábamos casi importancia y nos a ayudado a relacionarnos y pasar mas tiempo con nuestras familias.
    Personalmente creo que también nos a ayudado a abrir los ojos y darnos cuenta de las personas que solo estaban a nuestro lado por rutina.
    Lydia Buendia, Colegio Sant Pere

    ResponElimina
  51. Estos meses nos habrá servido para algo y cuando digo para algo es para cambiar todos, siempre hay que mirar el lado bueno de las cosas y gracias a esto nos hemos conectado más con la familia , amigos... ya queda menos y saldremos todos bien.

    ResponElimina
  52. Estos meses nos habrá servido para algo y cuando digo para algo es para cambiar todos, siempre hay que mirar el lado bueno de las cosas y gracias a esto nos hemos conectado más con la familia , amigos... ya queda menos y saldremos todos bien.
    Pablo Leva Mora,Colegio Sant Pere.

    ResponElimina
  53. Vivimos toda nuestra vida confiados , pensando que somos inmunes al destino preseleccionado de la vida , creyendo que las cosas malas solo les pasan a otros , hasta que la vida da un giro de 180º , estamos encerrados solos o en compañía, teniendo que mantenerte alejado de los que amas por seguridad , rezando para que esto se acabe pronto , que solo sea algo momentáneo y que pronto podamos volver a la normalidad ,pero todos sabemos que ya no será igual , muchos hemos cambiado , otros se han encontrado a sí mismos y otros se han perdido.
    El mundo vio que el ser humano no paraba de hablar y hablar sin pararse a escuchar y entonces grito, hizo un grito tan fuerte y potente que hizo el silencio y ahí nos dimos cuenta de que todo por lo que luchábamos se nos fue y ahora solo queda lo que vale la pena de verdad , los amigos , la familia , las mascotas.Conoces a personas con las que jamás creíste llegar a hablar y dejas atrás los fantasmas de los que no te hacían bien. Tras el grito del mundo , la tierra jamás volvió a ignorar a este .
    Las cosas están cambiando para todos , a mejor o a peor , pero somos fuertes y lograremos ponernos en pie con más fuerza.
    Margarita Victoria Sánchez Palmer , Colegio Sant Pere.

    ResponElimina
  54. Estos meses nos han ayudado a comprender el valor de la familia y que siempre hemos de estar unidos ,en estos tiempos sobretodo.Y gracias a que estamos en casa hemos hecho que fuera desapareciendo este terrible virus gracias a todos los españoles que se quedaron en sus casas, se llama solidaridad , Dios si viera lo que hacemos estaría orgulloso .Marc Cáceres Tomás .Colegio sant pere

    ResponElimina
  55. No nos solemos fijar en pequeños detalles pero ahora con todo esto aprendes a valorar mas las cosas y ha fijarte en lo que antes no te fijabas .Jairo vilanova . Colegio sant pero

    ResponElimina
  56. No nos solemos fijar en pequeños detalles pero ahora con todo esto aprendes a valorar mas las cosas y ha fijarte en lo que antes no te fijabas .Jairo vilanova . Colegio sant pero

    ResponElimina
  57. Tiempos difíciles pero de aprendizaje.Jose Juan Aguilera.Sant Pere

    ResponElimina
  58. Desig que tots nosaltres sortim millor que mai d'aquesta situació: tant en valors com com persones. Xavier Tur Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  59. En estos días tan difíciles para todos, se han visto afectados derechos como la libertad de todos nosotros. Cosa la cual ha sido necesaria para poder parar este virus juntos. Dicha reclusión me ha remarcado los valores de la familia entre otros que en las generaciones presentes se están perdiendo.

    Manuel Valenzuela rodríguez Colegio San Pedro.

    ResponElimina
  60. Estamos viviendo tiempos difíciles para todos pero esta situación está sacando lo mejor de cada persona y desearía que cuando todo esto pase sigamos viendo toda esta solidaridad para seguir haciendo el planeta un lugar mejor.
    Jesús Cáceres Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  61. Yo siempre busco el lado positivo de las cosas y pese a esta grave situación, pienso que me ha ayudado a darme cuenta de hay simples detalles en la vida, los cuales ignoraba, que tienen mucho más valor que otras cosas a las que le daba más importancia. Valorar lo que realmente merece la pena y no aquellas cosas superficiales.
    Judith Pulido Col•legi Sant Pere

    ResponElimina
  62. Actualmente vivimos tiempos difíciles,pero tenemos que hacer que esta situación sirva de algo,hemos de valorar más aquellos pequeños momentos que vivimos con nuestra familia i amigos,aprendamos a valorar aquellas pequeñas cosas que menospreciamos y continuemos cumpliendo nuestros objetivos.

    ResponElimina
  63. Actualmente vivimos tiempos difíciles,pero tenemos que hacer que esta situación sirva de algo,hemos de valorar más aquellos pequeños momentos que vivimos con nuestra familia i amigos,aprendamos a valorar aquellas pequeñas cosas que menospreciamos y continuemos cumpliendo nuestros objetivos.
    Toni Balaguer Col•legi Sant Pere

    ResponElimina
  64. Temps difícils pero que ens han ajudat a reflexionar, coneixer-mos millor i aprende a valorar més el que tenim per petit que ens paregui. Ja que moltes de les coses que abans ens podiem pareixer avorrides o sense gran importancia ja que les teniem normalitzades al dia a dia, ara que ens falten ens donam conta de l'importancia d'aquestes.
    Adri Madrigal Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  65. En estos días de cuarentena se ha podido apreciar las cosas más simples de nuestra vida cotidiana pequeños detalles que al final del dia son importantes. Nos ha servido para compartir con nuestros seres más cercanos, y apreciar a los que no los son, pero también es una experiencia que nos ayuda a conocernos mejor, y a tener otro punto vista frente al mundo y las medidas que toman estos para defenderse a el virus. Haciendo de este un punto histórico en el mundo ya que nunca en la historia el confinamiento global había existido. Braulio Vallejos Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  66. Ara és temps de pensar, reflexionar i millorar. Hem d'aprofitar aquesta situació per aprendre a valorar allò que tenim i allò que no tenim. Damià Sopena Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  67. No solo son las adversidades,
    sino también las despedidas.

    No hablamos solo de caídas,
    sino de subidas y bajadas,
    que forman heridas.

    Sensación de vacío,
    de silencio y dolor
    por saber que a tu alrededor
    hay menos gente,
    gente que no va a volver.

    Pero estas tristes emociones,
    nos hacen pensar,
    nos hacen aprender
    que hay que valorar
    más las cosas que uno tiene.

    “No sabes lo que tienes hasta que lo pierdes”

    Que frase tan cierta.

    Son las pequeñas cosas,
    los pequeños detalles,
    la importancia de unas palabras,
    las sonrisas y miradas,
    las que llenan a alguien.

    Pero vamos a sanar
    y a cambiar nuestros errores.

    Hemos aprendido a madurar,
    a crecer un poco más.
    Ser más humanos.

    Hemos aprendido a decir te quiero.
    Dos palabras que pueden cambiar
    el día de una persona.

    Debemos ser fuertes
    y cerrar esas heridas
    que se habían creado.

    Carla Martínez Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
    Respostes
    1. Yo compararía esta situación con un término el cual me he familiarizado mucho últimamente, y es el de la resiliencia. La capacidad no solo de superar situaciones traumáticas sino de salir transformad@s de ellas. Es por eso que pese a la situación que todo el mundo está viviendo yo creo que lo más importante es la actitud que cada persona decida escoger. Es por todo lo anterior que invito a las personas que lean este mensaje que acaben este poquito tiempo que queda para empezar otra vez con lo que llamamos "normalidad" de la mejor forma, es decir, respetando las normas que ponen por nuestro bien para terminar lo antes posible con esta situación.
      Yovan Jorgensen Zapirain Col•legi Sant Pere

      Elimina
  68. La esperanza es como el sol, si solo crees en él cuando lo ves, nunca superarás la noche.

    Javier Peña Gil Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  69. Las ilusiones no se marchitan,porque no son flores,sino semillas.

    Pedro Ruiz Cañellas,Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  70. Las personas que mantienen esperanza se sienten más capaces de enfrentarse a situaciones adversas, como la que estamos viviendo ahora mismo.
    Mª dels Àngels Herrero Vélez, Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  71. Cuando estás en los momentos más difíciles siempre hay que tener la mentalidad de que todo pasará pronto, de esta manera cuando llegue ese momento verás que tenías razón.
    Juana Mª Vicente Oliver, Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  72. Con esta dura situación que estamos viviendo podemos adquirir muchos aprendizajes y plantearnos varias cosas importantes, como por ejemplo: la familia, los amigos, el bienestar de uno mismo, la paciencia, la esperanza...
    Esta situación nos ha servido para valorar que tenemos que ser más cariñosos con nuestros familiares, valorar las amistades que tenemos, que cuando necesitamos ayuda, nos la brindan, que tenemos que ser pacientes y mantener la calma, ser responsables para un bien común, pero sobretodo mantener la esperanza porque todos podemos salir de esta, que no debemos echar la cabeza hacia abajo, ni tirar la toalla con nada por lo que está pasando, sino que hay que mirarlo con ojos de esperanza, buscando lo bueno que nos ha ofrecido la pandemia para ver cómo somos los humanos, como miles y miles de personas han colaborado de forma solidaria en hospitales, a vecinos, a familiares, a amistades. Se puede ver a un mundo generoso y solidario, y eso es muy valioso hoy en día.
    Paula Sánchez Martín
    Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  73. Déu li dóna les pitjors batalles als seus millors guerrers

    ResponElimina
  74. Déu li dóna les pitjors batalles als seus millors guerrers.
    Alba Servera Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  75. ¿Qué es el amor?
    Es salvar a esa persona que amas para que sea feliz y luego ella sufra por no tenerla a su lado.
    Es separarte de ella porqué puedes hacerle daño y acabar muriendo por no verla, ya que la amas.
    Es ver a esa persona que amas feliz con otro para convencerte de que es lo mejor y si ella es feliz con otro tu eres feliz.
    Es casarte con alguien a quien crees que amas y estar todo el dia pelando y haciendo daño a esa persona a quien le has dado tu vida.
    Es llorar por alguien a quien amas y ni caso te hace y no te atreves a decirle lo que sientes
    Es hacer esa persona la más buena del mundo.
    ...

    Desde que nacemos estamos atados a un lazo rojo invisible, el cual nos lleva a nuestro amor verdadero, habrá muchas dificultades por el camino y hasta puede que no lo encontremos nunca, pero sabemos que esta ahí en algún lugar de este universo tan grande. Puede ser desde el más rico hasta el más pobre. Desde el más guapo hasta el más feo.

    Nunca sabremos quien es nuestra alma gemela hasta que la encontremos. ¿Y luego que? Mueres para salvarla, te separas porque sabes que vas hacer le daño y acabáis mal los dos...

    Ojalá esto fuera tan fácil, como en los cuentos de princesas o en las películas románticas...

    Resumiendo, en esta cuarentena nos he.os podido dar cuenta de quien es tu AMOR puede ser un amigo, tu novio o incluso algún familiar. Esa persona que siempre estaba ahí para apoyarte y para escuchar tus problemas y solucionar los juntos, esa es la clase de amor que todos tenemos que tener.


    Andrea García Soberats, Col•legi Sant Pere

    ResponElimina
  76. Tot era extern, totes les guerres i morts massives les veiem a través d'una pantalla a països llunyans, res semblava real. Fins que un dia tot s'atura, tot s'atura i som nosaltres els que esteim allà.
    És temps de reflexió i emoció. Aquesta pandèmia ens ha ensenyat la fragilitat de la vida. Quan tot s'atura, obrim els ulls.
    Junts en sortirem !!

    Caterina Rosselló, Col.legi Sant Pere.

    ResponElimina
  77. Creo que esta situación no es fácil para nadie y debemos mantenernos unidos. Siempre se ven en las noticias y a través del móvil muertes y lo mal que lo está pasando la gente, pero realmente no somos conscientes hasta que no lo vivimos. Por eso debemos apoyarnos los unos a los otros y estar más unidos que antes para poder superar este momento. ¡Mucho ánimo!
    Claudia Roldán, Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  78. Hoy en día, estamos en tiempos difíciles, extraños, preocupantes, inesperados... Ahora es el momento de dejar nuestras diferencias a un lado. Ahora es el momento de preocuparnos de verdad por lo que está sucediendo actualmente. Ahora es el momento de luchar. Ahora es el momento de intentar salir de esta situación. Ahora, es el momento. A pesar de que vaya a costar salir de esta situación tenemos que luchar todos juntos, unidos, para hacernos más fuertes. Tenemos que ayudarnos los unos a los otros, sacar al mundo adelante, para después obtener buenos resultados. Costará, es lógico, es un trabajo duro, pero con esfuerzo y constancia podremos salir de esta. El Covid–19 nos hará más fuertes todavía. MARC SÁNCHEZ, COL•LEGI SANT PERE.

    ResponElimina
  79. En esta situación debemos esperar y tener paciencia. La paciencia es amarga, pero su fruto es dulce.
    Álvaro Velasco, Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  80. Al recibir un golpe directo de la realidad, como puede ser el que nos hayan tenido que meter en nuestras casas debido a una situación de emergencia en la cual no solo ha sido un caso contenido en alguna parte del mundo sino que ha sido un caso de alerta para el mundo entero, hace que alguna gente comience a concienciarse de lo que es pasar una situación fuera del estado de comodidad de sus vidas en países como es el nuestro, aunque es muy probable que haya un grupo igual de grande que siga manteniendo una forma de pensar cerrada o igual a la anterior al covid. Hace un par de meses todos veíamos al covid-19 de otra manera y muchos pensaban que no llegaría a España ya que mentalmente nunca habíamos pasado por una situación parecida, es algo que veíamos en películas o en obras de ficción, pero por desgracia hemos tenido que ser uno de los países más afectados por el covid y justamente por esto deberíamos ser un país que comience a mantener una forma de pensar un tanto diferente y más cercana a entender y a empatizar con muchos otros conflictos o situaciones críticas que ocurren por todo el mundo. Por tanto personalmente pienso que lo que deberíamos sacar de esta situación no es lo que hemos perdido o lo mal que lo hemos hecho sino la experiencia que hemos ganado de nuestros errores y nuestras pérdidas, las cuales nos pueden hacer mejores; ya que el pasado no nos sirve para avergonzarnos de él o para revivir penurias y entristecernos sino para cambiar nuestro rumbo 180 grados y dirigirnos hacia el futuro de cabeza, con la fuerza que tenemos en el presente. España y el mundo son más fuertes que todas las pandemias juntas que existan.
    ALBERTO SOCIAS, COL·LEGI SANT PERE.

    ResponElimina
  81. Deseo que podamos volver a la normalidad y que todo lo que ha pasado sea un motivo de unión entre nosotros.
    ¡Lo superaremos juntos!
    Sandra Martín, Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  82. Este estado de confinamiento ha hecho que las personas hayamos tenido que tomar una decisión bastante importante, la de ser responsables para poder pasar esta situación que afecta tanto física como mentalmente a muchas personas, o la de ser egoístas y sobreponer tu deseo de salir o de no querer tomar las precauciones pertinentes y poner en riesgo la vida de tus familiares y de la gente con la que te cruzas en la calle. Pero también esta situación nos ha obligado a mantener unos sentimientos realmente importantes y fundamentales para toda nuestra vida y no exclusivamente para este estado de alarma, los sentimientos de esperanza, empatía y unión.

    Con paciencia y resiliencia podremos salir de esta etapa mucho más unidos y unidas y mucho más fuertes.

    FANNY CAPÓ, COL·LEGI SANT PERE.

    ResponElimina
  83. que aquests moments, en els quals ens han alllunyat de les persones que més estimam ens serveixin per saber a qui ens mereix la pensa seguir estant amb ells.
    que aquests moments, en serveixin per poder saber quins són els valors que de veritat serveixen i volem que ens envoltin.

    joan toni melgarejo sosa
    col·legi sant pere

    ResponElimina
  84. El teu compromís i responsabilitat canviarà l'impacte d'aquesta malaltia. Ara més que mai hem de donar-ho tot. Units, podem aturar-ho.
    CATI VIVES, COL·LEGI SANT PERE.

    ResponElimina
  85. Lo que está ocurriendo no es nada fácil pero poco a poco y entre todos lo podremos superar sin ningún problema. Poco a poco estamos llegando al final de la pandemia y podremos estar como antes.¡Mucha fuerza y ánimo!
    ALBA FRANCO COLEGIO SAN PEDRO

    ResponElimina
  86. Guerres, desgràcies, tragedies, sempre les veim lluny de nosaltres a través de les nostres pantalles. Sentim tristesa i ràbia per la gent que ha de passar per tot això, que han hagut d'aturar de viure per superar el dia a dia. Ens creim que som uns priviliejats i que mai ens passarà res, però després ens recorden que som iguals de fràgils que els altres.
    Aquesta situació ens ha mostrat la delicadessa de la vida i que l'única manera de fer front les situacions díficils és la solidaritat i la resposabilitat. Ara toca ser pacients i pensar amb els altres.
    Eva Salvà, Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  87. No te rindas, aún estás a tiempo
    De alcanzar y comenzar de nuevo,
    Aceptar tus sombras,
    Enterrar tus miedos,
    Liberar el lastre,
    Retomar el vuelo.

    No te rindas que la vida es eso,
    Continuar el viaje,
    Perseguir tus sueños,
    Destrabar el tiempo,
    Correr los escombros,
    Y destapar el cielo.

    No te rindas, por favor no cedas,
    Aunque el frío queme,
    Aunque el miedo muerda,
    Aunque el sol se esconda,
    Y se calle el viento,
    Aún hay fuego en tu alma
    Aún hay vida en tus sueños.

    Porque la vida es tuya y tuyo también el deseo
    Porque lo has querido y porque te quiero
    Porque existe el vino y el amor, es cierto.
    Porque no hay heridas que no cure el tiempo.

    Abrir las puertas,
    Quitar los cerrojos,
    Abandonar las murallas que te protegieron,
    Vivir la vida y aceptar el reto,
    Recuperar la risa,
    Ensayar un canto,
    Bajar la guardia y extender las manos
    Desplegar las alas
    E intentar de nuevo,
    Celebrar la vida y retomar los cielos.

    No te rindas, por favor no cedas,
    Aunque el frío queme,
    Aunque el miedo muerda,
    Aunque el sol se ponga y se calle el viento,
    Aún hay fuego en tu alma,
    Aún hay vida en tus sueños

    Porque cada día es un comienzo nuevo,
    Porque esta es la hora y el mejor momento.

    ResponElimina
  88. Que aquesta situacio serveixi per reflexionar sobre els nostres valors y els que la gent posa per sobre d'altres. Que siguem conscients de la importància de ajudar als altres i que per poder solucionar un problema hem de estar tots junts i que tots hem de treballar per millorar les coses.

    ResponElimina
  89. Esta situación nos ha servido para darnos cuenta de las cosas que tenemos son muy valiosas y a veces no sabemos valorarlo. Saldremos de esta muchísimo más fuertes y con ganas de vivir la vida.

    ResponElimina
  90. Elena Alvarez, Col•legi Sant Pere

    ResponElimina
  91. El estar encerrados en casa sin poder salir durante un tiempo por una situación bastante complicada ha sido muy duro, pero también nos ha hecho valorar más los pequeños detalles y el tiempo. Nos ha enseñado a valorar la naturaleza, y que debemos disfrutar el tiempo con la gente que nos rodea y nos quiere, salir a la calle, respirar aire puro, hablar, reír, pasear y a no estar pegados a una pantalla las veinticuatro horas del día. A parte de esto también nos ha hecho ver que debemos cuidar el medio ambiente, es decir, se ha visto que verdaderamente somos nosotros quienes lo dañamos y que todo lo que le sucede es por nuestras acciones. Debemos ser más cuidadosos y agradecidos con todo aquello que nos da la naturaleza, porque si la dañamos de una forma u otra nos dañamos a nosotros mismos a lo largo del tiempo. Por eso creo que este estado de alarma a causa de la pandemia mundial nos ha hecho más fuertes y mejores. ALEJANDRO ROCCA, Col•legi Sant Pere

    ResponElimina

  92. “Todo lo que Dios hace es bueno, todo lo que Dios permite es necesario”. (Job 2:10)
    Esta situación nos ha puesto a prueba y nos ha hecho reflexionar bastante sobre nuestras vidas. Nos ha demostrado que somos privilegiados por lo que tenemos y no hablo de bienes materiales, sino de las personas que tenemos alrededor. La distancia entre nosotros y nuestros seres queridos nos ha hecho valorar todo aún más y ha ayudado a quitarnos la venda que nos impedía ver con claridad. Todo lo sucedido nos ha ayudado a aprender y crecer como personas. Con el tiempo volveremos a la normalidad, solo espero que para entonces demostremos lo que hemos aprendido y que no nos volvamos a colocar la venda que nos impedía ver la belleza, los detalles y las personas tan maravillosas que tenemos alrededor. Mucha fuerza a todos, saldremos de esta.
    Toni Roca - Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  93. Con tantos comentarios creo que todo está dicho.

    Esta situación nos ha ayudado a darnos cuenta de quiénes somos y a quienes necesitamos.
    Sé que muchos no estarán de acuerdo con lo que voy a decir a continuación, pero, las crisis, las malas situaciones, los malos momentos, todos y cada uno de ellos son buenos. Los momentos de crisis nos ayudan a apreciar realmente los momentos en los que estamos bien. Si siempre nos encontramos en los momentos buenos, no los disfrutaremos jamás, ya que no sabremos lo que cuesta llegar a ellos.

    Los caminos difíciles, son los que llevan a destinos maravillosos.

    Jose Pardo - Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  94. Estar encerrados en casa ha sido muy complicado, pero por mirar la parte positiva de todo esto, es que estar encerrados nos ha hecho valorar lo que tenemos, que es lo que en realidad importa.
    Álvaro Bosch, Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  95. “Lo único que debemos temer es al miedo mismo”
    Miedo, una palabra tan simple y con tanto poder. Nos dejamos llevar por el miedo porque es lo más fácil, porque creemos no ser capaces de enfrentarnos a él. Juzgamos, humillamos, despreciamos a los demás por su culpa cuando en realidad sentir miedo nos hace humanos. Es comprensible sentirlo en los momentos difíciles como los que estamos viviendo ahora mismo pero no debemos dejar que todo se base en él, que nuestra vida se base en él. Debemos levantarnos y luchar unidos más que nunca. Debemos creer que todo mejorará. Y sí, muchos se han ido y quien sabe cuántos más se irán pero lo único que podemos hacer es mirar hacia delante y confiar. Confiar en nosotros mismos y en los demás. Confiar en que todo saldrá bien. Y claro que habrá días malos donde pensaremos que nada vale la pena pero en realidad ahí demostramos lo fuertes que podemos llegar a ser. Debemos luchar por los que no volverán. Debemos luchar por todo y todos los que nos importan.
    Ainhoa Oliver Pérez
    Col•legi Sant Pere

    ResponElimina
  96. Esta es una crisis global y esto moviliza muchas emociones a muchos de nosotros, podemos sentir miedo, angustia, rabia, incertidumbre, vulnerabilidad y también podemos sentir solidaridad, generosidad, deseo de cuidar a los demás, preocupación amorosa, no solo por nuestra gente cercana sino, también por el país y el mundo entero. No sacamos mucho con el deseo desesperado de quitarnos la emoción de encima , quedémonos unos minutos sintiendo si la miramos de frente, es más probable que desaparezca. Con solo unos minutos de respiración consciente, puede darnos alivio.
    A todo esto es muy importante mantener una rutina, eso le da orden a la vida, y nos permite enfrentar mejor el caos emocional, siempre y cuando nos dediquemos haciendo las cosas que nos gusta, restableciendo actividades y horarios. Olvidémonos por un momento de como esta el mundo, y reflexionemos sobre como esta “nuestro” mundo. Hay quienes se abandonan porque se sacrifican por los demás, otros se abandonan cuando piensan solamente en ellos. Si se nos impide el contacto social es porque necesitamos replantearnos nuestros vínculos, cuando las personas de una familia se reconocen y se respetan, los pueblos se respetan, los países se respetan y el mundo acaba respetándose a sí mismo. Comencemos a ser el cambio que queremos ver en el mundo.
    Limitemos las horas frente a la pantalla del celular, redes sociales o grupos de chat. Algunas personas han desarrollando nuevas habilidades, nuevos proyectos de ayuda social, aunque no sea fácil, aunque nos cueste, podríamos llegar a ser mejor de lo que creemos.
    Las cosas podrían resultar incluso mejores de lo que habíamos planeado podemos salir de esta crisis como mejores seres humanos.
    Brissa Inocente Antonio
    Colegio San Pedro

    ResponElimina
  97. Tot passa per alguna cosa, el món estava arribant a el límit pel que fa a la natura, a l'egoisme de la gent, per pensar en un mateix i no en els altres. Això ha servit per adonar-nos de tot el que depenem els uns dels altres.

    María López
    Colegi Sant Pere.

    ResponElimina
  98. La vida es un camino y la esperanza un arma, úsalas correctamente y llegaras al final. Entra en los sinuosos senderos, tira tu única arma y sentirás el verdadero terror por que hasta ahora todo era de color de rosas.

    Mario Gutiérrez
    Col•legi Sant Pere

    ResponElimina
  99. "THE CLIMB"
    Siempre va a haber otra montaña.
    Siempre vas a querer hacer que se mueva
    Siempre va a ser una batalla difícil
    A veces, vas a tener que perder
    No se trata de la rápidez con que llegar
    No es sobre lo que esta esperando al otro lado
    Es la subida.
    Las luchas que se me presentan
    Las posibilidades que estoy teniendo
    A veces me golpeo,
    pero no me estoy rompiendo
    El dolor que estoy conociendo
    Pero estos son los momentos que
    Voy a recordar mas,
    solo tienes que seguir adelante
    Y yo tengo que ser fuerte
    Sigue empujando.
    Claudia Roca, Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  100. Con el tiempo te das cuenta que lo mejor no era el futuro, sino el momento que estabas viviendo en ese único instante,... Miguel Ruiz, Col.legi Sant Pere

    ResponElimina
  101. Avui dia,un petit microbi, ha canviat no només les nostres vides. Tota la humanitat.
    Ara mateix estam emocionats en què qualsevol província passi de fase, però ens oblidam totes les víctimes que han patit per un familiar;

    Podem concluir-ho en què "començam a donar-li valor a les coses quan veim que no les tenim".

    Maties Llabrés, Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  102. Ja estam més aprop del final, de la sortida, de la llum i això es gràcies a la feina de sanitaris i de la gent responsable que s'ha quedat a casa. Recordau estam a prop del final pero no ha acabat, hem de ser responsables i mantenir les mesures de seguretat per a que tots junts poguem disfrutar de la vida com ho feiem abans. Ja no queda res. Anims!!!
    Toni Padial, Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  103. En aquests moments tan difícils a tots els alumnes ens reconforta que hi hagi tanta gent que
    ens dongui forces i esperances per poder seguir estudiant i ens donguin esperances de que
    tot hi anirà bé i que amb aquest final de curs tan diferent ens ajuda molt que ens donguin
    consells i a més ens deixin expressar els nostres sentiments. Encara que aquesta pandemia
    hagi fet molt de mal ens ha ajudat bastant per a poder tornar a valorar tot el que teniem
    abans i no valoravem gaire.
    Ja que el virus no ha trobat cap frontera per expandir-se, la humanitat i la solidaritat en
    aquests moments tampoc trobin fronteres.

    Natalia Font Col.legi Sant Pere, Mallorca.

    ResponElimina
  104. Ja quasi es veu el final de aquesta tragèdia, però encara quedaran restes negatius en la societat, és ara que s'ha de mostrar la virtud de l'ésser humà i demostrar empatia amb les persones més afectades per lo succeït. Tot lo que passi de ara endavant dirà molt de nosaltres, ho hem de fer positiu

    Antoni Ferrer
    Col·legi San Pere

    ResponElimina
  105. "Ahora somos más fuertes"

    Vivimos rápido, con prisa, sin pensar, sin disfrutar, sin darnos cuenta de la suerte que tenemos ni apreciar los pequeños detalles. Pedimos que el mundo se pare unos instantes porque necesitamos respirar, pero cuando el mundo se para, nos arrepentimos.

    Nunca reflexionamos lo suficiente sobre lo bonito que es vivir, lo bonito que es disfrutar de aquellos pequeños detalles, la bonita vida que tenemos y que no sabemos aprovechar. Las desgracias, que inundan nuestro mundo, nunca están lo suficientemente presentes en nuestra conciencia. A pesar de intentar demostrar al mundo que entre todos podemos hacer de este un lugar mejor, no pensamos en el resto, no pensamos en las guerras, las enfermedades, el hambre... A menos que seamos nosotros mismos quienes lo padezcamos.
    Ahora, que el mundo entero está viviendo una de esas situaciones a las que debemos hacer frente, debemos ser valientes y saber enfrentarnos juntos, encontrar el lado bueno de las cosas. Sé que hemos aprendido mucho de todo esto, que nos ha servido para darnos cuenta del valor que tiene un abrazo, un beso, el poder salir a la calle. Nos ha permitido conocernos a nosotros mismos, cuando hemos desconectado del resto del mundo. Aunque nunca antes habíamos estado más unidos.
    Tras haber vivido esta situación sé que puedo mantener el contacto a través de una pantalla, que puedo estar meses sin pisar la calle, ni ver a mis seres queridos. Hoy sé que esto me ha hecho más fuerte.

    Ahora más que nunca tenemos que ser prudentes, volver poco a poco a la normalidad, aunque esta ya no sea como era antes. Debemos hacer un esfuerzo todos para hacer de esta situación lo menos complicada posible. Todos somos capaces de superar adversidades como esta pandemia.

    Ainhoa Peñafiel Peña
    Col•legi Sant Pere

    ResponElimina
  106. Hace unos meses nos encontramos con una pandemia mundial de la que saldremos más fortalecidos y con los ojos abiertos, dándole así más valor a todo aquello que nos rodea. Tiempos en los cuales, sin duda, tenemos que apreciar más que nunca el valor de todas aquellas personas que se han dedicado a los demás. Tiempos en los que hay que ser fuerte.
    Noelia Muñoz, Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  107. Empatia.
    Que després d'aquesta data, tan dura batalla que hem estat a través del que hem estat fent que recapitular tot sobre el significat de la vida. Quan tornem a aquesta nova "normalitat" podem veure el que realment importa a la vida i no ser tan materialista.
    Maria Serra Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  108. Cuando todo va bien no nos damos cuenta de lo que tenemos delante. No sabemos valorarlo hasta que lo perdemos, esto nos hace pensar en lo rapido y lo fugaz que son las cosas, en lo rapido que cambia nuestra vida y lo que realmente nos importa. Por otro lado nos hace aprender valores como la cooperación, la superación entre otras y la importancia de trabajar todos juntos por un futuro mejor ("la union hace la fuerza").
    Félix Montero. Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  109. En aquests moments, on l’angoixa i l’estrès, s’apoderen de les nostres vides, dels nostre entorn i sobre tot de la nostra ment, intentem oblidar-ho i intentem trobar-nos amb nosaltres mateixos.

    Llorenç Rayó Llinàs
    Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  110. Que esta enfermedad nos cure de nuestro egoísmo, que nos devuelva la humanidad y la solidaridad y nos enseñe a valorar lo que nos rodea y a saber lo que es necesario.
    Paula Ripoll.
    Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  111. Ojalá esto nos deje en la memoria que lo más valioso y frágil que tenemos son las personas y aprendamos que la solidaridad y el bien común es lo más esencial.
    Col•legi Sant Pere.

    ResponElimina
  112. La malaltia ens ha llevat moltíssimes coses però també ens a tornat unes altres com.per exemple la bondat humana ja que aquesta fa molt que va desaparèixer.
    Mireia Delgado taura
    Col.legi sant pere

    ResponElimina
  113. Nadie se esperaba vivir una situación tan extrema y sobretodo tan extraña.
    Pero hemos sabido sacar la parte positiva, hemos mirado por el bien común quedándonos en casa, y poco a poco hemos ido subiendo. Nos hemos dado cuenta de que sin solidaridad, estaríamos en el punto de partida.
    Col.legi sant Pere

    ResponElimina
  114. Ha sido una situación muy difícil para todo el mundo ya que ha habido gente que ha perdido su trabajo e incluso gente que ha perdido familiares o amigos por culpa de esta enfermedad. Pero, hemos podido disfrutar más de la gente con la que convivimos, nos hemos dado cuenta de la importancia que tenían cosas que ya dábamos por hechas y que ahora no tenemos, como poder ir a la escuela o ver a toda nuestra familia cada día y sobre todo, hemos podido tener un tiempo para reflexionar sobre nosotros mismos y las cosas que nos hacen felices. Paula Ballester. Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  115. Desperta fins tard, pensant en els milers de vides que han acabat tan prest, solament puc desitjar que la meva família no hagi de passar tan sols ni un instant pel meu cap.
    Alba Bennasar. Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  116. Jo mai havia pogut pensar que una pandemia com aquesta pogués fer aquesta desgracia, afortunadament els meus familiars, amics i coneguts estàn bé. Donc gràcies a Deu d'això.
    José Julio Barrera Carbou
    Col•legi Sant Pere.

    ResponElimina
  117. Y de repente se para el mundo, la gente debe quedarse en casa y las calles quedan vacías, no hay nada, solo silencio. Un día te despiertas y te das cuenta de la grave situación que padece el mundo, una lucha contra un virus que no tiene cura y que además está acabando con la vida de miles y miles de personas. Van pasando los días y la crisis sanitaria y económica solo acaba de empezar; se extiende el virus y a su vez lo hace la unión, la empatía y la solidaridad. Vivimos momentos duros pero compensan con aquellos otros tan bonitos: una simple compra al/la vecinx que no puede salir de casa, unos aplausos por todos aquellos que deben salir y enfrentarse al virus en primera línea, un poco de música para aminorar la situación... Decides pararte a reflexionar y empiezas a valorar los pequeños detalles, a echar de menos aquellos momentos rutinarios y a valorar lo más insignificante de nuestros días antes de esta pausa. Y es ahí cuando mostramos la mejor versión de nosotrxs mismxs y nos damos cuenta que nos puede tocar a nosotrxs, a nuestros familiares o amigxs, que nadie es inmune a la enfermedad, independientemente de tu origen, raza, sexo, nivel económico, poder... y que si tenemos la suerte de no vivir de cerca el peor de los casos, que por lo menos podamos ponernos en piel de aquellos que sí han perdido seres queridxs en esta pandemia.
    Cristina Bover, Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  118. Estos momentos tan complicados nos han servido para reflexionar en lo importante que es la familia, el valorar los momentos más simples como estar unidos y sobretodo en estar dispuestos a luchar y ayudar en lo posible. Ojalá todos seamos responsables durante y después de estos momentos tan difíciles.

    María Sánchez, Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina
  119. He tenido la suerte que durante este periodo duro de confinamiento no he sufrido gravemente las consecuencias de la enfermedad. Aún con las adversidades más personales que se han puesto delante hemos mantenido la sonrisa toda mi familia sabiendo que saldremos arriba como siempre.
    Este tiempo también me ha servido para una reflexión personal, en la cual me he dado cuenta de que tengo que vivir cada momento y valorarlo, también me he dado cuenta de las personas que de verdad están a mi lado y de lo más importante, me ha dado fuerzas para que cuando todo esto acabe, esté listo para poder disfrutar una de las mejores épocas de mi vida, ya que ahora voy a querer disfrutar de cada momento al máximo.
    Alen Donoso, Colegio San Pedro

    ResponElimina
  120. Con esta situación aprendemos que tenemos que ser más personas, hay que empatizar con la gente con problemas y más con nuestros familiares. Yo no he pasado por ningún momento asi, por suerte, pero he aprendido a valorar lo que tengo y he pasado más tiempo con la gente que quiero. Siempre hay que mirar el lado positivo incluso en estos momentos tan difíciles. Con esfuerzo y siguiendo las normas toda esta situación se hará mas breve.

    ResponElimina
  121. Este mal que estamos sufriendo nos ha pillado a todos un poco por sorpresa. Aún así, tras todas las horas de lucha que hemos visto a nuestros sectores principales realizar, creo que conseguiremos salir de esta. Es probable que el mundo que nos encontremos cuando salgamos no sea el mismo que dejamos atrás, pero, si de algo estoy seguro, es que nosotros tampoco seremos los mismos y, me gustaría decir, seremos más fuertes que cuando empezó todo. Cada vez queda menos para que podamos volver a la "normalidad".

    Nadal Caldentey.
    Col·legi Sant Pere

    ResponElimina
  122. Espero que lo que estamos viviendo deje una enseñanza de valorar a las personas, a los momentos y a las cosas que antes nos parecían insignificantes.
    Damaris Montesdeoca. Col·legi Sant Pere.

    ResponElimina

Nota: Només un membre d'aquest blog pot publicar entrades.